- Ζωγράφος, Κωνσταντίνος
- (Καλάβρυτα 1796 – Μπελβί, Παρίσι 1856). Πολιτικός και διπλωμάτης. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση βρισκόταν στην Ιταλία, όπου σπούδαζε ιατρική. Αμέσως επέστρεψε στην Ελλάδα για να προσφέρει ενεργά τις υπηρεσίες του στον Αγώνα. Μπήκε στον πολιτικό στίβο και εξελέγη πληρεξούσιος σε όλες τις επαναστατικές εθνοσυνελεύσεις. Διετέλεσε γενικός γραμματέας στην κυβέρνηση Ζαΐμη. Μετά την ανακήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας, εξακολούθησε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο κράτος. Την περίοδο 1832-33, διετέλεσε υπουργός των Στρατιωτικών στην κυβέρνηση του Σπυρίδωνα Τρικούπη. Το 1834 διορίστηκε πρεσβευτής της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη, αλλά η ιδιότητά του δεν αναγνωρίστηκε από τον σουλτάνο παρά μόνο τον Δεκέμβριο του 1837. Ανακλήθηκε στην Αθήνα, όπου διετέλεσε υπουργός των Εξωτερικών έως τις 10 Φεβρουαρίου του 1841. Τον Μάρτιο ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για να συγχαρεί τον νέο σουλτάνο Αμπντούλ Μετζίτ, ο οποίος υποδέχτηκε τον Έλληνα υπουργό με φιλοφρονήσεις. Του απένειμε ανώτερο παράσημο και του δήλωσε την επιθυμία του να συνάψει φιλικές σχέσεις με την Ελλάδα. Καρπός των συνομιλιών αυτών ήταν η πρώτη Ελληνοτουρκική συνθήκη στις 3 Μαΐου 1840, με την οποία αναγνωριζόταν η ελληνική ανεξαρτησία και ρυθμίζονταν ζητήματα τα οποία αφορούσαν τους Έλληνες της Τουρκίας. Ο Ζ. κατηγορήθηκε από τους αντιπάλους του ότι ενήργησε επιζήμια με την υπογραφή αυτής της συνθήκης και, όταν επέστρεψε στην Αθήνα, υποχρεώθηκε σε παραίτηση. Αργότερα, πρωτοστάτησε στην επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843. Συμμετείχε στην Α’ Εθνοσυνέλευση και εξελέγη πληρεξούσιος Καλαβρύτων. Εισηγήθηκε νόμο για την εκλογή των βουλευτών καθώς και άλλα άρθρα του συντάγματος. Το 1850, η κυβέρνηση του Αντώνιου Κριεζή τον διόρισε πρεσβευτή στην Πετρούπολη.
Dictionary of Greek. 2013.